یکی از ارکان هوش بشری، زبان است. انسان ها به کمک زبان تفکرات، احساسات و ادراکاتشان را مبادله می نمایند. با توجه به نقش عوامل فطری در یادگیری زبان شکی نیست در مغز انسان نواحی خاصی برای تولید و درک زبان وجود دارد. پژوهش ها ن شان داده است که آسیب وارده به نواحی معینی در مغز موجب زبان پریشی می گردد.دانشمندان در طول قرن ها تلاش کرده اند بفهمند مغز انسان چگونه زبان را یاد می گیرد؟ تا سال 1980 روش های مطالعه درباره مغز و زبان بر اساس مطالعه آسیب های مغزی انسان بوده است. اما از سال 1980 به بعد روش مطالعه نوروپسیکولوژیست ها تغییر بسیار یافته است.در دهه های اخیر روش های جدیدی ایجاد شده است که به کمک آنها می توان تصویری طبیعی از مغز را به هنگام جریان فرایندهای زبانی مورد مطالعه قرار داد. موسسه ماکس پلانک درباره ارتباط بین مغز وزبان پژوهش های فراوانی انجام داده است. این موسسه با استفاده از تکنیک های PET آزمایش های فراوانی بر روی مغزهای سالم انجام داده است. در این مقاله پس از طرح نظریه های مختلف درباره تحول زبان دو مورد از آزمایش های پلانک عینا ارائه می گردد. این آزمایش ها بر چهار موضوع متمرکز هستند: پیدایش زبان، درک زبان، اکتساب زبان، زبان و شناخت.